Thema: De Koran als bron van geloof en inspiratie

El Bouch en Azarfane waren beiden present. Azarfane reciteerde  (zong!) een aantal (delen van) soera’s (hoofdstukken) van de koran in Arabisch en projecteerde simultaan de vertaling (Leemhuis, zie bij literatuur) op een scherm. Tussen de soera’s door gaf hij aan hoe de betreffende teksten kunnen worden geïnterpreteerd. De selectie van soera’s was zeer zorgvuldig gemaakt, waardoor de verbinding met Thora en NT zichtbaar werd. (De volledige tekst van zijn verhaal is HIER te lezen). De tijdsplanning van Azarfane was zeer goed, waardoor de aanwezigen niet overladen werden met teksten en ruim tijd ontstond voor een zeer geanimeerde discussie.

Op de eerste plaats is evident dat de Koran, net als de Schrift, veel nuttige richtlijnen heeft voor het dagelijkse leven. In een aantal opzichten is het ook een voortzetting van OT en NT. In ieder geval erkent het de boodschappen van de eerdere profeten nadrukkelijk. Uit publiek kwam naar voren dat de Koran, veel meer dan het NT en deels vergelijkbaar met OT, een gewelddadige kant heeft. De boodschap van Christus, in de evangeliën is een vredelievende. Azarfane en El Bouch stelden daar tegenover dat de boodschap van Christus een vredelievende kon zijn, want hij had geen bestuurlijke verantwoordelijkheid. Mohammed en Mozes waren ook verantwoordelijk voor de staatkundige aspecten van hun volk en soms hoort daar geweld bij. Bijvoorbeeld om bedreigingen van buitenaf te kunnen weerstaan. Ook het Christendom was, na Christus, niet vies van geweld.

Naar aanleiding van enkele opmerkingen in vervolg op het “integratiedebat” van de eerste avond kwam de vraag naar voren in hoeverre integratie een tweerichtingsverkeer zou moeten of kunnen zijn. El Bouch stelde dat in de visie van de meeste autochtone Nederlanders integratie en assimilatie identiek zijn. Maar waarom zou de immigrant alleen maar geïntegreerd zijn als hij alle gewoonten van de traditionele Nederlander overneemt en heel concreet: moet de immigrant persé appeltaart eten op zijn verjaardag?

Stel dat een groot deel van de Nederlandse bevolking mettertijd moslim zou zijn, zou dan de sharia worden ingevoerd? El Bouch benadrukte dat de Nederlandse wet al voor 90% compatibel is met de sharia, dus waar praat je dan over? Op de eerste plaats hebben we in dit land de voordelen en zegeningen van een werkende democratie. De sharia waarvoor men in Nederland angst heeft betreft een rechtspraak in een aantal landen met een zeer ondemocratisch systeem, waar een kliek van machthebbers, soms in een schijndemocratie, de dienst uitmaakt.

Vrouwenrechten: vrouw en man hebben in de Islam gelijke rechten, maar verschillende maatschappelijke taken, die in overeenstemming zijn met hun verschillende aard. Zowel vrouwen als mannen hebben de plicht zich te ontplooien. Dat moslim vrouwen niet, of minder, naar buiten treden is een eigen keuze en valt binnen de wet. Dat heeft dus niets met integratie van doen, maar met persoonlijke keuzen. Hierover vroegen enkele van de aanwezigen door: wat is de visie van Islamitische vrouwen op de mannelijke/patriarchale dominatie in de islamitische cultuur? De sprekers dachten niet dat een vrouw uit hun achterban voor een zo gemengd publiek zou willen spreken. Een goede moslim vrouw heeft hogere prioriteiten dan een zaal toespreken waar ook mannen aanwezig zijn.

Dit zijn slechts enkele van de vele zaken die aan de orde kwamen.

Conclusie is dat we nog lang niet zijn uitgepraat en dat kennisnemen van elkaars geloofsovertuiging zeer leerzaam is en de basis voor begrip en wederzijdse acceptatie. en dat CCIV op zoek zal gaan naar een vrouw om de belangrijkste vragen die opkwamen toch beantwoord te krijgen.