Waarom zijn geloven en godsdienst zo onlosmakelijk verbonden met zang en muziek? Waarom zingen we in de kerk, en soms, helaas, alleen nog maar in de kerk? Wat gebeurt er met ons als we zingen? Is ons gezang een extra, een luxe, of een noodzaak? Een dichtregel van Willem Barnard luidt: “Je zingt, zoals je drinkt: van dorst”.

De dichter/theoloog Sytze de Vries zal aan de hand van een aantal liedteksten van zijn hand ons mogelijke antwoorden aanreiken. ‘Zolang wij adem halen’ luidt de eerste regel van een lied, dat nu ook in het Nieuwe Liedboek is opgenomen. Het is één van de meest bekende liederen van Sytze de Vries. Dit lied spreekt van de krachten die door ons gezang losgemaakt kunnen worden.

Sytze de Vries (1945) werkt als zelfstandig dichter/theoloog en was predikant van de Oude Kerk in Amsterdam, is bekend van NCRV en IKON- radio en tv, van zijn boeken met liederen, gedichten, beschouwingen en liturgische teksten.

In het Nieuwe Liedboek 2013 staan meer dan 100 teksten van zijn hand. De laatste jaren verschenen er ook twee bundels met door hem vertaalde liederen uit de Engelse traditie, onder de titel ‘Het liefste lied van overzee’. Een paar van deze klassiekers staan op het programma.

Op zijn website staan opnamen van veel van zijn liederen, een aantal preken, de uitreiking van de huwelijksbijbels aan Willem Alexander en Maxima en een interview in het programma Het Vermoeden. Hij gaat nog regelmatig voor in kerkdiensten.

De website van Sytze de Vries kunt U hier vinden.

Een gesprek in de uitzending Het Vermoeden  staat hier.