Democratie is idealiter een samenlevingsvorm waarin op basis van gedeelde spelregels en publieke waarden de overheid, bedrijven, het maatschappelijk middenveld en de burgers deze samenleving vormgeven. Netwerken kunnen verantwoordelijkheid dragen maar ze kunnen ook ontaarden. Netwerkcorruptie ontstaat binnen informele netwerken waarbij wederkerigheid de norm wordt en deze netwerken zich sluiten. De huidige definities van corruptie zijn volgens Slingerland niet toereikend om corruptie als gevolg van de werkwijze van netwerken te kunnen begrijpen. Vandaar de introductie van de definitie netwerkcorruptie: “Informele collectieve wijze van samenwerken, waarbinnen professionele rollen worden misbruikt om netwerkbelangen te dienen, en dit op zodanige wijze, dat er een algemene norm van complete wederkerigheid ontstaat, die weer leidt tot het uitsluiten van anderen, terwijl de leden zich bewust zijn van hun netwerk, wat blijkt uit hun gemeenschappelijke houding”. Willeke Slingerland deed sinds 2009 onderzoek naar netwerkcorruptie voor de EU.

Haar onderzoek toont aan dat er in de corruptieliteratuur te weinig aandacht is voor de rol van netwerken en dat er in de netwerkliteratuur maar beperkt aandacht is voor het ‘ontaarden’ van netwerken. Onderzocht is of de moeizame aanpak en vervolging van corruptie veroorzaakt wordt door de beperking van het huidige anti-corruptiebeleid. Recente corruptiecasuïstiek uit zowel de EU als de VS laat zien, dat er een discrepantie bestaat tussen de wijze waarop openbaar aanklagers naar corruptie kijken en de wijze waarop rechters corruptie beoordelen. In de grote corruptieschandalen blijken steeds kluwen van personen en organisaties betrokken te zijn, wat het vrijwel onmogelijk maakt de corrupte handelingen van individuen aan te tonen. Dit leidt in de praktijk vaak tot vrijspraak van individuen, met het onbevredigende gevoel dat sociale netwerken een belangrijke rol hebben gespeeld bij het ontstaan van de corruptie.

Mr.dr. Willeke Slingerland promoveerde in 2018 aan de Vrije Universiteit met haar proefschrift ‘Network corruption: When social capital becomes corrupted’. Zij is verbonden aan het Lectoraat Governance van Hogeschool Saxion. Sinds 2012 maakt Singerland deel uit van het  Netwerk van Lokale Onderzoekscorrespondenten voor Corruptie (LRCC) voor het DG Binnenlandse Zaken van de Europese Commissie (subcontractor PwC). In 2010-2012 heeft zij als hoofdonderzoeker het onderzoek naar het Nederlandse Nationaal Integriteitssysteem uitgevoerd in opdracht van Transparency International.